czwartek, 31 marca 2011

Układ kalkulacyny kosztów

-dokonuje się grupowania kosztów na potrzeby kalkulacji (kosztow jednostkowych)
-jednostka kalkulacyjna, nośnik kosztów (by można było ustalić koszty produktów trzeba zastosować układ kalkulacyjny)

Koszty grupujemy ze względu na potrzeby kalkulacji:
Koszty bezpośrednie – koszty, które na podstawie dowodów źródłowych dokładnie (ustalimy w jakim wyrobie są (zużycie pewnych materiałów) możemy odnieść do poszczególnych jednostek kalkulacyjnych
A. Koszty bezpośrednie: materiały bezpośrednie, ?płace bezpośrednie (można dokładnie odnieść na jednostki kalkulacyjne, płace pracowników, które można identyfikować, np. glazurnik za m2 ułożenia ?inne koszty bezpośrednie (nawet energii)
Koszty zaczynają odgrywać coraz mniejszą rolę, bo jest amortyzacja

B. Koszty pośrednie – niemożliwe jest odniesienie ich dokładnie do poszczególnych jednostek kalkulacyjnych, np. płace kierownictwa, kadry inżynieryjnej, materiały: smary, oleje, amortyzacja; udział tych kosztów rośnie; są to koszty wspólne działalności (np. maszyny), np. pion finansowo-księgowy; czasem koszty te stanowią 80% kosztów

Koszty te łączymy według wydziałów w przedsiębiorstwie
? koszty wydziałowe (wg wyodrębnionych komórek organizacyjnych przedsiębiorstwa); można ustalić kto, za co odpowiada, co na wydziale jest wykonane
?koszty zarządu produkty mogą być wycenione wg wydziałowego (technicznego) kosztu wytworzenia (obejmuje koszty bezpośrednie i wydziałowe)

C. Koszty sprzedaży


ZESPÓŁ 5: KONTA ZESPOŁU 4 + KONTO KOSZTY TYPÓW I RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI.

różne konta -> ewidencja kosztów wg rodzajów -> koszty wg rodzajów
rozliczenie kosztów -> arkusz rozliczeniowy kosztów -> konto koszty wg typów i rodzajów: działalność podstawowa (produkcja i handel) oraz koszty wydziałowe (zarządu, zakupu, sprzedaży)

Koszty powstałe w przedsiębiorstwie

Koszty powstające w przedsiębiorstwie :
Koszty stałe- nie zmieniają się wraz z wielkością produkcji (w pewnym przedziale produkcji)
Koszty zmienne- zmieniają się wraz ze zmianą produkcji: a) proporcjonalnie-liniowo b)szybciej – progresywnie c) degresywnie
Podział ten jest potrzebny przy wycenie produktów wg ustawy: nie wszystkie koszty wydziałowe, ale wydziałowe zmienne i część wydziałowych stałych

Istotną rolę podział ten odgrywa w rachunkowości zarządczej (służy do ustalenia produkcji, opłacalności , obszaru rentowności przy planowaniu zysków)

Koszty inżynieryjne-można policzyć
Koszty menedżerskie – nie można ustalić ich wielkości, np. koszty reklamy

Kalkulacja opłacalności: a)istotne b) nieistotne

Koszty utraconych okazji (szans) –koszty negatywne, wynikają z ograniczonej możliwości dysponowania środkami
Koszty ciągnione- wynikają z podjętej wcześniej działalności gospodarczej, z reguły są kosztami stałymi

Ceny nabycia

Rzeczowe aktywa obrotowe kupione (towary i materiały) powinniśmy wyceniać po rzeczywistej cenie nabycia
Rzeczywista strona nabycia = rzeczywista cena zakupu + koszty zakupu

Koszty: Spedycji (usługi transportowe wyładunek załadunek ubezpieczenie ładunku w drodze)
Kt „Usługi obce” Kt „Rozliczenie zakupu” Kt „Koszty zakupu”

Odchylenia od cen ewidencyjnych

Do ewidencji materiałów po cenie zakupu
Cena zakupu ulega zmianom.
Ewidencja często jest prowadzona w komputerze. Jest tam zainstalowany odpowiedni program finansowy który ewidencjonuje materiału i towary . Częste zmiany cen utrudniałyby prace programowi. Dlatego często stosujemy stałe ceny

Do ewidencji stosuje się stałe ceny ewidencyjne
Np.     Planowaną cenę
    Głównego dostawcy
    Średnia cena z poprzedniego miesiąca

Kt „Rozrachunki z dostawcami ”-> wpływ faktury za zakupione materiały (wg rzeczywistej ceny zakupu - FRA) Konto „Rozliczenie zakupu” -> przyjęcie materiału wg stałych cen ewidencyjnych-PZ Konto „materiały ”

Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów -> konto korygujące
Kt „rozliczenie zakupu” Kt „odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów”
konta służą do przeksięgowywania odchyleń.

Materiały – konto korygowane
Rozliczenia zakupu – porównanie PZ i Fa

VAT

Podatek VAT zastępuje podatek obrotowy. Jest to podatek od wartości dodanej. Podatek VAT do zapłacenia = VAT należny – VAT naliczony. Należy rozliczyć per saldo co miesiąc do 20 dnia każdego miesiąca (deklaracja VAT-7)

Przedsiębiorstwa są zobowiązane do prowadzenia rejestrów (wykazów):
1)rejestr zakupu (otrzymane fa oryginał/VAT naliczony)
2)rejestr sprzedaży (wydane fa/VAT należny)

Zwrot VAT:
a)bezpośredni – US zwraca pieniądze
b)pośredni – poprzez zmniejszenie wpłaty podatku należnego.
Faktura:
1)wartość przedmiotu zakupu (netto)
2)wartość VAT
wartość = wart. przeniesiona + wart. Dodana

Gdy VAT naliczony > VAT należny => zwrot bezpośredni podatku.
Przedsiębiorstwa muszą prowadzić rejestry:
1)zakupu – wykaz faktur, które do nas dotarły od dostawcy (od kogo faktura; identyfikacja podatkowa; wartość netto i brutto; VAT).
2)sprzedaży-komu sprzedaliśmy z identyfikacją (wartość faktury netto, brutto, VAT)
US ma konto w NBP
Tu było księgowanie konta: rozliczenie zakupu/ r-ki z dostawcami/ towary/ VAT naliczony/ VAT należny/ sprzedaż towarów/ r-ki z odbiorcami/ r-ki z US z tytułu VAT

oryginał FA daje nam podstawę do zwrotu podatku VAT należnego
podatek od całej wartości, czyli podatek należny, odejmujemy od niego podatek od wartości poniesionej. różnica jest podatkiem od wartości dodanej.

Proces produkcji

PROCES PRODUKCJI:
-koszty produkcji (działalności gospodarczej): zużycie materiałów; amortyzacja, koszty osobowe, usługi obce
-efekty produkcji

ewidencja ilościowo wartościowa:
konto materiały -> wydanie na cele produkcyjne (gosp.) materiałów RW -> konto zużycie materiałów
konto rozliczenie kosztów -> rozliczenie kosztów zużycia materiałów -> koszty wg rodzajow i typow dzialan (wg miejsca powstania)

Amortyzacja

Amortyzacja:
1)Stała (liniowa/prosta) – zużycie śr. trw. jest stałe w czasie (stałość zużycia proporcjonalna do czasu)
2)Zmienna:
    a)progresywna – rosnące tempo zużycia
    b)degresywna – malejące tempo zużycia

czas zużycia – oparty na statystyce
a%=10% tzn. środek trwały w ciągu roku przenosi 10% swojej wartości na wartość produkcji

Tabele stawek amortyzacyjnych – amortyzacyjnych ustawie o podatku dochodowym
Metoda naturalna - stałość zużycia do wykonywanej produkcji. Potrzebna wartość początkowa i możliwości produkcyjne maszyny.

Dowodz księgowe

Dowód księgowy, dokument będący podstawą dokonanego zapisu w księgach rachunkowych (np. faktura VAT).

treść dowodu księgowego
Ustawa o rachunkowości wymaga, aby dowód księgowy zawierał:

    * określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego
    * określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej
    * opis operacji gospodarczej, oraz jej wartość, w miarę możliwości określoną także w jednostkach naturalnych
    * datę dokonania operacji, a także datę wystawienia dowodu (gdy sporządzono go pod inną datą)
    * podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów
    * stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania

Cechy dowodu księgowego [edytuj]

Zgodnie z ustawą o rachunkowości, dowody księgowe powinny być:

    * rzetelne - zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej
    * kompletne
    * wolne od błędów rachunkowych

Niedopuszczalne w dowodach księgowych jest dokonywanie wymazywania i przeróbek.

Rodzaje dowodów księgowych 

Wyróżnić można następujące rodzaje dowodów księgowych:

    * zewnętrzne własne - przekazane w oryginale kontrahentowi
    * zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów
    * wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki

Podstawą do zapisów w księgach rachunkowych mogą być również dowody księgowe:

    * zbiorcze - służące do dokonania łącznych zapisów kilku dowodów źródłowych, które muszą być wymienione w dowodzie zbiorczym
    * korygujące
    * zastępcze - wystawione do czasu otrzymania dowodu zewnętrznego obcego
    * rozliczeniowe - ujmujące dokonane uprzednio zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych

Inkasent

Inkasent - jest to osoba prawna, fizyczna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Organ podatkowy nie może ściągnąć z inkasenta podatku, jeśli podatnik nie uiścił wcześniej tej daniny. Za pośrednictwem inkasentów może być zarządzony pobór podatków.

środa, 23 marca 2011

Jak poprawiać błędy księgowe?

Poprawa błędów księgowych:
źródła błędów:
- błędy w dokumentach księgowych
- w zapisach w urządzeniach księgowych
- w zestawieniach pomocniczych i kontrolujących
- niezaksięgowanie operacji.

STORNO - zapisy korygujące dokonywane za pomocą specjalnego księgowania, spełniającego wszystkie warunki zasady podwójnego zapisu.

STORNO CZARNE - dokonanie zapisu korygującego na tych samych kontach, na których nastąpiło błędne księgowanie lecz po odwrotnych stronach.

STORNO CZERWONE - dokonanie zapisu korygującego za pomocą liczb ujemnych na tych samych kontach i po tych samych stronach, na których nastąpiło błędne księgowanie.