Istota i zadania rachunkowości:
Rachunkowość jest podstawowym źródłem informacji ekonomicznej jednostki. informuje o przebiegu procesów gospodarczych: o ich wynikach (efektach), o sytuacji finansowej jednostki.
rachunkowość - system przetwarzania danych. ma dane związane z działalnością przedsiębiorstwa na wejściu, są one przetwarzana i staja się informacjami na wyjściu (na sprawozdania).
poniedziałek, 4 kwietnia 2011
Odbiorcy informacji rachunkowych
odbiorcy informacji rachunkowych:
odbiorcy zewnętrzni: banki, kontrahenci, ZUS, inwestorzy, urzędy skarbowe.
odbiorcy zewnętrzni: banki, kontrahenci, ZUS, inwestorzy, urzędy skarbowe.
Rachunkowość finansowa i zarządcza
rachunkowość finansowa i zarządcza:
rachunkowość finansowa jest dyscyplina hermetyczna (określone prawa) - moc obowiązująca w danym kraju.
kodeks postępowania rachunkowości: ustawa o rachunkowości (wrzesień 1994, nowelizacja 2002).
np ustawa o podatkach: ustawa określa większe przedsiębiorstwa: osobowość prawna, osoby fizyczne, jeśli firma ma przychody powyżej 800 tys euro.
rachunkowość zarządcza - informacje są określone przez zarząd.
rachunkowość finansowa jest dyscyplina hermetyczna (określone prawa) - moc obowiązująca w danym kraju.
kodeks postępowania rachunkowości: ustawa o rachunkowości (wrzesień 1994, nowelizacja 2002).
np ustawa o podatkach: ustawa określa większe przedsiębiorstwa: osobowość prawna, osoby fizyczne, jeśli firma ma przychody powyżej 800 tys euro.
rachunkowość zarządcza - informacje są określone przez zarząd.
Podmiot i przedmiot rachunkowości
podmiot rachunkowości - konkretna firma przedsiębiorstwo bądz instytucja - wszystkie jednostki prowadzące rachunkowość.
przedmiot rachunkowości - majątek jednostki - następujace w jednostkach gospodarczych zjawiska i procesy gospodarcze związane z ruchem i finansowaniem środków.
przedmiot rachunkowości - majątek jednostki - następujace w jednostkach gospodarczych zjawiska i procesy gospodarcze związane z ruchem i finansowaniem środków.
Aktywa i pasywa
1 aktywa - ze względu na to jaka przyjmują formę, postać: aktywa trwale/aktywa obrotowe.
aktywa są to zasoby majątkowe pozostające pod kontrola przedsiębiorstwa, o wiarygodnej wartości, będące skutkiem poprzedniej działalności, zdarzeń, które przyniosą korzyści ekonomiczne.
2 pasywa - źródła finansowania.
aktywa są to zasoby majątkowe pozostające pod kontrola przedsiębiorstwa, o wiarygodnej wartości, będące skutkiem poprzedniej działalności, zdarzeń, które przyniosą korzyści ekonomiczne.
2 pasywa - źródła finansowania.
Bilans majątkowy, istota bilansu
BILANS MAJĄTKOWY - specyficzne sprawozdanie
1 istota bilansu majątkowego
równoważenie majątku - bilans majątkowy
aktywa = pasywa - zasada równowagi bilansowej
bilans - w sumach końcowych, równoważne zestawienie zasobów (aktywów) i źródeł ich pochodzenia (pasywów) sporządzone na określony termin zwany momentem bilansowym.
bilans jest ujęciem statycznym majątku na dany moment. Rozliczenie jest w roku obrachunkowym - jednak nie zawsze ten rok pokrywa się z kalendarzowym.
31 grudnia jest najczęstszym terminem sporządzania bilansu.
np. cukrownictwo - w październiku jest uruchamiana produkcja, sprawozdanie jest od października do września.
np. zmiana właściciela lub upadłość.
Suma bilansowa - sumujemy wartościowo A=P.
bilans - sprawozdanie które dostarcza wielu ważnych informacji.
BILANS:
A | P
-----------|------------
Aktywa | kapitały
Trwałe | własne
-----------|
|
Aktywa |------------
obrotowe |
| kapitały
| obce
|------------
|zobowiązania
|długotermin.
---------------------
A = P
Kapitały Własne + Zob Dług = kapitał stały
kapitał pracujący (kapitał obrotowy netto) = AO-ZK=KS-AT
1 istota bilansu majątkowego
równoważenie majątku - bilans majątkowy
aktywa = pasywa - zasada równowagi bilansowej
bilans - w sumach końcowych, równoważne zestawienie zasobów (aktywów) i źródeł ich pochodzenia (pasywów) sporządzone na określony termin zwany momentem bilansowym.
bilans jest ujęciem statycznym majątku na dany moment. Rozliczenie jest w roku obrachunkowym - jednak nie zawsze ten rok pokrywa się z kalendarzowym.
31 grudnia jest najczęstszym terminem sporządzania bilansu.
np. cukrownictwo - w październiku jest uruchamiana produkcja, sprawozdanie jest od października do września.
np. zmiana właściciela lub upadłość.
Suma bilansowa - sumujemy wartościowo A=P.
bilans - sprawozdanie które dostarcza wielu ważnych informacji.
BILANS:
A | P
-----------|------------
Aktywa | kapitały
Trwałe | własne
-----------|
|
Aktywa |------------
obrotowe |
| kapitały
| obce
|------------
|zobowiązania
|długotermin.
---------------------
A = P
Kapitały Własne + Zob Dług = kapitał stały
kapitał pracujący (kapitał obrotowy netto) = AO-ZK=KS-AT
Zasada równowagi bilansowej
suma Aktywów = suma Pasywów
pewnik, aksjomat, równanie tożsamościowe.
jest jeden majątek w przedsiębiorstwie, tylko patrzymy na niego z 2 stron.
pewnik, aksjomat, równanie tożsamościowe.
jest jeden majątek w przedsiębiorstwie, tylko patrzymy na niego z 2 stron.
Wynik finansowy w bilansie
zysk = wynik finansowy - pomiędzy momentami bilansowymi nastąpił przyrost wartości.
strata - w okresie obrachunkowym miedzy 1 a 2 momentem nastąpił ubytek - 2 możliwości: dopisać stratę do aktywów (robiono tak do 1991) lub strata w pasywach z ujemnym znakiem.
stratę umieszczamy w kapitałach własnych.
strata - w okresie obrachunkowym miedzy 1 a 2 momentem nastąpił ubytek - 2 możliwości: dopisać stratę do aktywów (robiono tak do 1991) lub strata w pasywach z ujemnym znakiem.
stratę umieszczamy w kapitałach własnych.
Bilansowanie w praktyce
Bilans musi być:
- zupełny (kompletny) - żadne pozycje nie mogą być pominięte.
- realny - dlatego poprzedza go inwentaryzacja - musi być w nim to co rzeczywiście istnieje.
- przejrzysty - aktywa są prezentowane wg rosnącej lub malejącej płynności. upłynnienie - zamienienie na środki pieniężne. np: malejąca płynność w amerykańskim bilansie i rosnąca w polskim.
- pasywa porządkujemy wg kryterium zwrotności (wymagalności) - kapitały własne nie mają terminu wymagalności, obce mają termin zwrotu, np zob długoterminowe.
- ciągły - bilans zamknięcia jednego okresu, np. roku jest bilansem otwarcia dla następnego, ma być sporządzany wg tych samych zasad.
bilans przejściowy - gdy zmieniają się zasady. bilans z poprzedniego okresu zmienia się na bilans na nowych zasadach i wtedy są porównywane. zachowana jest ciągłość.
- zupełny (kompletny) - żadne pozycje nie mogą być pominięte.
- realny - dlatego poprzedza go inwentaryzacja - musi być w nim to co rzeczywiście istnieje.
- przejrzysty - aktywa są prezentowane wg rosnącej lub malejącej płynności. upłynnienie - zamienienie na środki pieniężne. np: malejąca płynność w amerykańskim bilansie i rosnąca w polskim.
- pasywa porządkujemy wg kryterium zwrotności (wymagalności) - kapitały własne nie mają terminu wymagalności, obce mają termin zwrotu, np zob długoterminowe.
- ciągły - bilans zamknięcia jednego okresu, np. roku jest bilansem otwarcia dla następnego, ma być sporządzany wg tych samych zasad.
bilans przejściowy - gdy zmieniają się zasady. bilans z poprzedniego okresu zmienia się na bilans na nowych zasadach i wtedy są porównywane. zachowana jest ciągłość.
sobota, 2 kwietnia 2011
Analiza pionowa i pozioma bilansu.
Analiza pionowa: oddzielnie analizujemy aktywa i pasywa.
Badamy aktywa:
- dynamika, zmiany w czasie
- struktura i jej zmiany w czasie
- stany poszczególnych składników
- sumę wszystkich składników-jeśli rośni z okresu na okres to dobrze dla przedsiębiorstwa.
- określamy procentowy udział jednego składnika w stosunku do całości.
Struktura zależy od rodzaju działalności (czy dominują aktywa trwałe czy obrotowe)
Aktywa trwałe są dla właściciela opatrzone największym ryzykiem, dlatego powinno ich być możliwie jak najmniej. Wynik (zyski) powstaje na aktywach obrotowych. aktywa trwałe umożliwiają obrotów. inwestycje długoterminowe w aktywach trwałych przynoszą zyski.
Badamy tez oddzielnie pasywa:
- struktura: stosunek jednych do drugich (kw do ka)
- procentowy udział jednego składnika w stosunku do reszty. jak pasywa obce są 2 razy większe od własnych to lepiej.
Długi opłaca się zaciągać przy dobrej koniunkturze gospodarczej - efekt dźwigni finansowej, gdy koniunktura się kończy to efekt maczugi finansowej.
Analiza pozioma:
Porównuję się pewne grupy aktywów z pewnymi grupami pasywów. Głównie bada się jak sfinansowane są aktywa trwałe (największe ryzyko). Powinny być sfinansowane przez kapitały własne. Kapitałów własnych powinno być przynajmniej tyle ile wartości aktywów trwałych - złota zasada bilansowanie. Najlepiej jak kapitałów stałych jest więcej niż aktywów trwałych, kapitał pracujący zabezpiecza płynność finansową - zdolność do spłaty zobowiązań (spłacamy je aktywami obrotowymi).
Badamy aktywa:
- dynamika, zmiany w czasie
- struktura i jej zmiany w czasie
- stany poszczególnych składników
- sumę wszystkich składników-jeśli rośni z okresu na okres to dobrze dla przedsiębiorstwa.
- określamy procentowy udział jednego składnika w stosunku do całości.
Struktura zależy od rodzaju działalności (czy dominują aktywa trwałe czy obrotowe)
Aktywa trwałe są dla właściciela opatrzone największym ryzykiem, dlatego powinno ich być możliwie jak najmniej. Wynik (zyski) powstaje na aktywach obrotowych. aktywa trwałe umożliwiają obrotów. inwestycje długoterminowe w aktywach trwałych przynoszą zyski.
Badamy tez oddzielnie pasywa:
- struktura: stosunek jednych do drugich (kw do ka)
- procentowy udział jednego składnika w stosunku do reszty. jak pasywa obce są 2 razy większe od własnych to lepiej.
Długi opłaca się zaciągać przy dobrej koniunkturze gospodarczej - efekt dźwigni finansowej, gdy koniunktura się kończy to efekt maczugi finansowej.
Analiza pozioma:
Porównuję się pewne grupy aktywów z pewnymi grupami pasywów. Głównie bada się jak sfinansowane są aktywa trwałe (największe ryzyko). Powinny być sfinansowane przez kapitały własne. Kapitałów własnych powinno być przynajmniej tyle ile wartości aktywów trwałych - złota zasada bilansowanie. Najlepiej jak kapitałów stałych jest więcej niż aktywów trwałych, kapitał pracujący zabezpiecza płynność finansową - zdolność do spłaty zobowiązań (spłacamy je aktywami obrotowymi).
Podstawy dynamicznego rachunku majątkowego
Podstawy dynamicznego rachunku majątkowego:
Zastosowanie, zaangażowanie zasobów powoduje zmiany. Są one dwukierunkowe: zwiększają lub zmniejszają majątek. Działanie przedsiębiorstwa można rozłożyć na procesy, a procesy na zaszłości - operacje gospodarcze (elementarne zdarzenia, fakty).
Zastosowanie, zaangażowanie zasobów powoduje zmiany. Są one dwukierunkowe: zwiększają lub zmniejszają majątek. Działanie przedsiębiorstwa można rozłożyć na procesy, a procesy na zaszłości - operacje gospodarcze (elementarne zdarzenia, fakty).
Operacje gospodarcze i ich klasyfikacja
operacja gospodarcza - dowolna zmiana majątkowa mająca miejsce w dowolnej firmie w określonym czasie.
zmiana jednego składnika jest związana ze zmianą w innym.
KLASYFIKACJA OPERACJI ze względu na ich wpływ na bilans:
BILANS
A P
-----------
+ |
- |
-----------
| +
| -
-----------
+ | +
-----------
- | -
-----------
Każda zmienna musi być udokumentowana - dowód księgowy.
Miejscem gdzie zapisuje się zmiany jest konto.
zmiana jednego składnika jest związana ze zmianą w innym.
KLASYFIKACJA OPERACJI ze względu na ich wpływ na bilans:
BILANS
A P
-----------
+ |
- |
-----------
| +
| -
-----------
+ | +
-----------
- | -
-----------
Każda zmienna musi być udokumentowana - dowód księgowy.
Miejscem gdzie zapisuje się zmiany jest konto.
Konto księgowe - formy i techniki ewidencji
Konto księgowe - urządzenie do zapisu, rejestracji i ewidencji.
Postać tabelaryczna:
- forma amerykańska - amerykana;
- forma rejestrowa - urządzenie do zapisu zaszłości gosp.
KONTO - rachunek zmian majątkowych - elementarne urządzenie księgowe o formie tech. zupełnie dowolnej służące do ewidencji działalności gospodarczej, pod warunkiem, że umożliwi nam okresowe:
1) dodawanie do siebie danych liczbowych jednorodnych operacji gosp.
2) odejmowanie od siebie dowolnych liczbowych jednorodnych operacji gospodarczych o przeciwnym charakterze.
Forma może być dowolna.
JEDNORODNE OPERACJIE GOSPODARCZE - te, które dotyczą tego samego składnika majątkowego.
OPERACJE GOSPODARCZE O PRZECIWNYM CHARAKTERZE - dotyczą tegosamego składnika, ale jedne ujemnie a drugie dodatnie.
Postać tabelaryczna:
- forma amerykańska - amerykana;
- forma rejestrowa - urządzenie do zapisu zaszłości gosp.
KONTO - rachunek zmian majątkowych - elementarne urządzenie księgowe o formie tech. zupełnie dowolnej służące do ewidencji działalności gospodarczej, pod warunkiem, że umożliwi nam okresowe:
1) dodawanie do siebie danych liczbowych jednorodnych operacji gosp.
2) odejmowanie od siebie dowolnych liczbowych jednorodnych operacji gospodarczych o przeciwnym charakterze.
Forma może być dowolna.
JEDNORODNE OPERACJIE GOSPODARCZE - te, które dotyczą tego samego składnika majątkowego.
OPERACJE GOSPODARCZE O PRZECIWNYM CHARAKTERZE - dotyczą tegosamego składnika, ale jedne ujemnie a drugie dodatnie.
Zasada podwójnego zapisu
ZASADA PODWÓJNEGO ZAPISU:
1) zapisanie na dwóch kontach (kwoty)
2) księgujemy po przeciwnych stronach kont
3) w tej samej kwocie
ZAPIS PROSTY - z konta A na konto B, ze strony Wn na Ma, z Ma na Wn.
ZAPIS ZŁOŻONY - np. z konta A kwotę a po stronie Ma i z konta B kwotę b po stornie Ma, księgujemy na koncie C po stronie Wn w kwocie a+b.
1) zapisanie na dwóch kontach (kwoty)
2) księgujemy po przeciwnych stronach kont
3) w tej samej kwocie
ZAPIS PROSTY - z konta A na konto B, ze strony Wn na Ma, z Ma na Wn.
ZAPIS ZŁOŻONY - np. z konta A kwotę a po stronie Ma i z konta B kwotę b po stornie Ma, księgujemy na koncie C po stronie Wn w kwocie a+b.
Zasada funkcjonowania kont bilansowych
Konto bilansowe - konta aktywów i pasywów. konta aktywów i pasywów funkcjonują w sposób przeciwstawny.
KONTO AKTYWÓW - saldo początkowe i + po stornie Wn, - po stronie Ma, saldo końcowe po stronie Ma: salda debetowe lub zerowe.
KONTO PASYWÓW - po stronie Wn - i saldo końcowe (saldo kredytowe albo zerowe), po stronie MA + i saldo początkowe.
KONTO AKTYWÓW - saldo początkowe i + po stornie Wn, - po stronie Ma, saldo końcowe po stronie Ma: salda debetowe lub zerowe.
KONTO PASYWÓW - po stronie Wn - i saldo końcowe (saldo kredytowe albo zerowe), po stronie MA + i saldo początkowe.
Podstawy rachunku wyników
PODSTAWY RACHUNKU WYNIKÓW:
1. wynik finansowy i jego składniki.
2. rachunek zysków i strat jako sprawozdanie finansowe (ogólna struktura).
3. konta wynikowe.
1. wynik finansowy i jego składniki.
2. rachunek zysków i strat jako sprawozdanie finansowe (ogólna struktura).
3. konta wynikowe.
Istota wyniku finansowego
ISTOTA WYNIKU FINANSOWEGO: element działalności wszystkich jednostek gospodarczych.
WYNIK FINANSOWY - różnica między przychodami a kosztami przypadającymi na okres (współmiernie ze sobą). Koszty poprzedzają przychody.
WYNIK FINANSOWY - różnica między przychodami a kosztami przypadającymi na okres (współmiernie ze sobą). Koszty poprzedzają przychody.
Przychody
PRZYCHODY - uprawdopodobnione powstanie korzyści ekonomicznych za okres sprawozdawczy o wiarygodnej wartości w postaci zwiększenia aktywów lub zmniejszenie zobowiązań w wyniku czego dojdzie do zwiększenia kap. własnych lub zmiana ich niedoboru w sposób inny niż wniesienie środków przez właścicieli lub udziałowców.
PRZYCHODY:
- uprawdopodobnione powstanie korzyści ekonomicznych,
- w wyniku czego dojdzie do zwiększenia kap własnych lub zmniejszenia ich niedoboru w sposób inny niż wniesienie środków przez właścicieli lub udziałowców,
- za okres sprawozdawczy,
- o wiarygodnej wartości,
- w postaci zwiększenia aktywów lub zmniejszenia zobowiązań.
otrzymanie darowizny lub dotacji przedmiotowych i podmiotowych też jest przychodem
PRZYCHODY - stanowią równowartość sprzedaży wg cen zbytu netto. netto, bo mogą być zwroty i podatek VAT, który nie jest przychodem dla firmy. równowartość towaru wg cen zbytu, dopóki nam nie zapłacą to są nasze należności.
PRZYCHODY:
- uprawdopodobnione powstanie korzyści ekonomicznych,
- w wyniku czego dojdzie do zwiększenia kap własnych lub zmniejszenia ich niedoboru w sposób inny niż wniesienie środków przez właścicieli lub udziałowców,
- za okres sprawozdawczy,
- o wiarygodnej wartości,
- w postaci zwiększenia aktywów lub zmniejszenia zobowiązań.
otrzymanie darowizny lub dotacji przedmiotowych i podmiotowych też jest przychodem
PRZYCHODY - stanowią równowartość sprzedaży wg cen zbytu netto. netto, bo mogą być zwroty i podatek VAT, który nie jest przychodem dla firmy. równowartość towaru wg cen zbytu, dopóki nam nie zapłacą to są nasze należności.
Koszty
KOSZTY:
- w postaci zmniejszenia aktywów lub zw. zobowiązań,
- w wyniku czego dojdzie do zmniejszenia kapitałów własnych lub zwiększenia ich niedoboru w sposób inny niż wycofanie środków przez właścicieli lub udziałowców,
- uprawdopodobnione zmniejszenie korzyści ekonomicznych,
- za okres sprawozdawczy,
- o wiarygodnej wartości.
obdarowanie kogoś, darowizny - koszty marginalne.
KOSZTY - równowartość sprzedanych towarów wg cen zakupu (w handlu), równowartość zużytych środków pracy (maszyny, urządzenia, budynki, narzędzia) pracy ludzkiej (mierzonej zatrudnieniem) usług obcych.
- wyrażone wartościowo zużycie: śr.pracy, przedmiotów pracy, usług obcych, samej pracy. Koszty można klasyfikować na wiele sposobów. Można wyróżnić trzy podstawowe układy kosztów:
* układ rodzajowy
* układ funkcjonalny
* układ kalkulacyjny
Układ rodzajowy
Układ rodzajowy kosztów dzieli koszty według rodzaju i obejmuje następujące grupy kosztów:
1. amortyzacja- celowe wyrażone wartościowo zużycie środków trwałych wliczone w koszty,
2. zużycie materiałów- zużycie surowców, materiałów podstawowych i pomocniczych, opakowań, paliwa itp.,
3. zużycie energii,
4. usługi obce- obróbka obca, usługi transportowe, usługi remontowe, inne usł.obce, ,
5. wynagrodzenia- wynagrodzenia brutto za prace wykonane na rzecz danego podmiotu,,
6. ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia- obciążające pracodawcę składki na ubezp. Społeczne, fundusz pracy i FGŚP, ,
7. podatki i opłaty- podatki kosztowe (od nieruchomości, środków transportu, VAT naliczony) oraz opłaty (skarbowe, notarialne). ,
8. pozostałe koszty rodzajowe- np. ekwiwalenty pieniężne na rzecz osób fizycznych zaliczane do wynagrodzeń lub świadczeń na rzecz pracowników. .
Układ funkcjonalny
Układ funkcjonalny dzieli koszty według miejsc powstawania kosztów.
1. koszty działalności podstawowej (produkcyjnej, usługowej, handlowej),
2. koszty wydziałowe- pośrednie koszty wytwarzania ponoszone na wydziałach produkcji podstawowej. W szczególności koszty utrzymania w ruchu maszyn i urządzeń wytwórczych. ,,
3. koszty zarządu,
4. koszty sprzedaży- koszty ponoszone przez dany podmiot w związku ze sprzedażą produktów, dajace się przypisać do określonej partii produktów, jak: koszty opakowania, wysyłki oraz koszty reklamy..
5. koszty zakupu- związane bezpośrednio z zakupem materiałów jak np.załadunku i wyładunku, przewozu, ubezpieczenia w trakcie przewozu,
Układ kalkulacyjny
Układ kalkulacyjny klasyfikuje koszty w tzw. pozycje kalkulacyjne niezbędne do obliczenia kosztu wytworzenia produktu. Dzieli on koszty następująco:
* koszty bezpośrednie
o materiały bezpośrednie,
o płace bezpośrednie,
* koszty pośrednie
o koszty wydziałowe,
o koszty zarządu,
o koszty sprzedaży.
Bazując na klasyfikacji kosztów w układzie kalkulacyjnym można obliczyć różne wielkości kosztów, w szczególności zaś:
* techniczny koszt wytworzenia, będący sumą kosztów bezpośrednich i kosztów wydziałowych,
* koszt całkowity (zakładowy, fabryczny) koszt wytworzenia, będący sumą technicznego kosztu wytworzenia oraz kosztów zarządu,
* koszt własny sprzedaży (pełen koszt własny), będący sumą wszystkich kosztów bezpośrednich i pośrednich.
Układ kalkulacyjny jest charakterystyczny dla rachunku kosztów pełnych. W rachunkowości istnieją również inne systemy rachunku kosztów, wśród których najbardziej rozpowszechnił się rachunek kosztów zmiennych. Klasyfikuje on koszty według kryterium zmienności w zależności od zmian wielkości produkcji. W ramach tego rachunku kosztów wyróżniamy:
* koszty zmienne
* koszty stałe
- w postaci zmniejszenia aktywów lub zw. zobowiązań,
- w wyniku czego dojdzie do zmniejszenia kapitałów własnych lub zwiększenia ich niedoboru w sposób inny niż wycofanie środków przez właścicieli lub udziałowców,
- uprawdopodobnione zmniejszenie korzyści ekonomicznych,
- za okres sprawozdawczy,
- o wiarygodnej wartości.
obdarowanie kogoś, darowizny - koszty marginalne.
KOSZTY - równowartość sprzedanych towarów wg cen zakupu (w handlu), równowartość zużytych środków pracy (maszyny, urządzenia, budynki, narzędzia) pracy ludzkiej (mierzonej zatrudnieniem) usług obcych.
- wyrażone wartościowo zużycie: śr.pracy, przedmiotów pracy, usług obcych, samej pracy. Koszty można klasyfikować na wiele sposobów. Można wyróżnić trzy podstawowe układy kosztów:
* układ rodzajowy
* układ funkcjonalny
* układ kalkulacyjny
Układ rodzajowy
Układ rodzajowy kosztów dzieli koszty według rodzaju i obejmuje następujące grupy kosztów:
1. amortyzacja- celowe wyrażone wartościowo zużycie środków trwałych wliczone w koszty,
2. zużycie materiałów- zużycie surowców, materiałów podstawowych i pomocniczych, opakowań, paliwa itp.,
3. zużycie energii,
4. usługi obce- obróbka obca, usługi transportowe, usługi remontowe, inne usł.obce, ,
5. wynagrodzenia- wynagrodzenia brutto za prace wykonane na rzecz danego podmiotu,,
6. ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia- obciążające pracodawcę składki na ubezp. Społeczne, fundusz pracy i FGŚP, ,
7. podatki i opłaty- podatki kosztowe (od nieruchomości, środków transportu, VAT naliczony) oraz opłaty (skarbowe, notarialne). ,
8. pozostałe koszty rodzajowe- np. ekwiwalenty pieniężne na rzecz osób fizycznych zaliczane do wynagrodzeń lub świadczeń na rzecz pracowników. .
Układ funkcjonalny
Układ funkcjonalny dzieli koszty według miejsc powstawania kosztów.
1. koszty działalności podstawowej (produkcyjnej, usługowej, handlowej),
2. koszty wydziałowe- pośrednie koszty wytwarzania ponoszone na wydziałach produkcji podstawowej. W szczególności koszty utrzymania w ruchu maszyn i urządzeń wytwórczych. ,,
3. koszty zarządu,
4. koszty sprzedaży- koszty ponoszone przez dany podmiot w związku ze sprzedażą produktów, dajace się przypisać do określonej partii produktów, jak: koszty opakowania, wysyłki oraz koszty reklamy..
5. koszty zakupu- związane bezpośrednio z zakupem materiałów jak np.załadunku i wyładunku, przewozu, ubezpieczenia w trakcie przewozu,
Układ kalkulacyjny
Układ kalkulacyjny klasyfikuje koszty w tzw. pozycje kalkulacyjne niezbędne do obliczenia kosztu wytworzenia produktu. Dzieli on koszty następująco:
* koszty bezpośrednie
o materiały bezpośrednie,
o płace bezpośrednie,
* koszty pośrednie
o koszty wydziałowe,
o koszty zarządu,
o koszty sprzedaży.
Bazując na klasyfikacji kosztów w układzie kalkulacyjnym można obliczyć różne wielkości kosztów, w szczególności zaś:
* techniczny koszt wytworzenia, będący sumą kosztów bezpośrednich i kosztów wydziałowych,
* koszt całkowity (zakładowy, fabryczny) koszt wytworzenia, będący sumą technicznego kosztu wytworzenia oraz kosztów zarządu,
* koszt własny sprzedaży (pełen koszt własny), będący sumą wszystkich kosztów bezpośrednich i pośrednich.
Układ kalkulacyjny jest charakterystyczny dla rachunku kosztów pełnych. W rachunkowości istnieją również inne systemy rachunku kosztów, wśród których najbardziej rozpowszechnił się rachunek kosztów zmiennych. Klasyfikuje on koszty według kryterium zmienności w zależności od zmian wielkości produkcji. W ramach tego rachunku kosztów wyróżniamy:
* koszty zmienne
* koszty stałe
Podstawowa działalność operacyjna. Wynik.
WYNIK NA DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ = wynik na podstawowej działalności operacyjnej (wynik na sprzedaży) z plusem lub minusem. oraz wynik na pozostałej działalności operacyjnej z plusem lub minusem.
wynik na podstawowej działalności operacyjnej to wynik na sprzedaży produktów oraz wynik na sprzedaży towarów.
wynik na pozostałej działalności operacyjnej to przychody z pozostałej działalności operacyjnej minus koszty pozostałej działalności operacyjnej. np nietypowa sprzedaż, obroty papierami wartościowymi.
WYNIK NA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ = wynik na działalności operacyjnej z plusem lub minusem oraz wynik na operacjach finansowych z plusem lub minusem.
wynik na operacjach finansowych to przychodu z operacji finansowych minus koszty z operacji finansowych
WYNIK FINANSOWY BRUTTO = wynik na działalności gospodarczej z plusem lub minusem oraz wyniki nadzwyczajne (straty i zyski nadzwyczajne) z plusem lub minusem.
WYNIK FINANSOWY NETTO (WYNIK BILANSOWY) = wynik finansowy brutto minus obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego.
wynik na podstawowej działalności operacyjnej to wynik na sprzedaży produktów oraz wynik na sprzedaży towarów.
wynik na pozostałej działalności operacyjnej to przychody z pozostałej działalności operacyjnej minus koszty pozostałej działalności operacyjnej. np nietypowa sprzedaż, obroty papierami wartościowymi.
WYNIK NA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ = wynik na działalności operacyjnej z plusem lub minusem oraz wynik na operacjach finansowych z plusem lub minusem.
wynik na operacjach finansowych to przychodu z operacji finansowych minus koszty z operacji finansowych
WYNIK FINANSOWY BRUTTO = wynik na działalności gospodarczej z plusem lub minusem oraz wyniki nadzwyczajne (straty i zyski nadzwyczajne) z plusem lub minusem.
WYNIK FINANSOWY NETTO (WYNIK BILANSOWY) = wynik finansowy brutto minus obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego.
Konta wynikowe
KONTA WYNIKOWE - konta kosztów i przychodów. powstanie i zwiększanie kosztów po stronie debetowej.
1 podzielność kont:
- podział poziomy kont.
- podział pionowy kont.
2 łączenie kont:
- o jednorodnym charakterze.
- o przeciwstawnym charakterze.
np konta którego przedmiot jest zbyt ogólny:
materiały możemy podzielić na paliwa oraz części zapasowe (Wn na Wn; Ma na Ma).
PODZIAŁ POZIOMY - z obu stron konta rozdzielonego wydzielamy pewne części zapisu i umieszczamy je na nowo wprowadzonym koncie. poziomy podział konta polega na podziale przedmiotu ewidencji konta (np. środków trwałych) na jego składniki (np budynki i budowle oraz maszyny i urządzenia) i przeznaczeniu odrębnych kont dla wyodrębnionych w ten sposób składników.
np. konto, którego przedmiot ewidencji ma niewłaściwą wycenę:
korekta dodatnia, konto korygowane i korygujące ma saldo dodatnie:
Środki trwałe (konto korygowane), z Ma zabieramy i przenosimy na umorzenie środków trwałych na Ma (konto korygujące).
PIONOWY PODZIAŁ - polega na wydzieleniu części obrotu lub obrotów powstałych z pewnego określonego tytułu, z danego konta na inne oddzielne konto. konto podlegające podziałowi pionowemu określane jest jako konto podstawowe, konta zaś uzyskane z podziału - konta korygujące.
ŁĄCZENIE KONT:
np. łączenie kont należności i zobowiązań np z urzędem skarbowym:
z konta Należności i z konta Zobowiązania przenosimy Ma na Ma, Wn na Wn na konto Rozrachunki (konto o charakterze mieszanym: aktywno-pasywnym)
1 podzielność kont:
- podział poziomy kont.
- podział pionowy kont.
2 łączenie kont:
- o jednorodnym charakterze.
- o przeciwstawnym charakterze.
np konta którego przedmiot jest zbyt ogólny:
materiały możemy podzielić na paliwa oraz części zapasowe (Wn na Wn; Ma na Ma).
PODZIAŁ POZIOMY - z obu stron konta rozdzielonego wydzielamy pewne części zapisu i umieszczamy je na nowo wprowadzonym koncie. poziomy podział konta polega na podziale przedmiotu ewidencji konta (np. środków trwałych) na jego składniki (np budynki i budowle oraz maszyny i urządzenia) i przeznaczeniu odrębnych kont dla wyodrębnionych w ten sposób składników.
np. konto, którego przedmiot ewidencji ma niewłaściwą wycenę:
korekta dodatnia, konto korygowane i korygujące ma saldo dodatnie:
Środki trwałe (konto korygowane), z Ma zabieramy i przenosimy na umorzenie środków trwałych na Ma (konto korygujące).
PIONOWY PODZIAŁ - polega na wydzieleniu części obrotu lub obrotów powstałych z pewnego określonego tytułu, z danego konta na inne oddzielne konto. konto podlegające podziałowi pionowemu określane jest jako konto podstawowe, konta zaś uzyskane z podziału - konta korygujące.
ŁĄCZENIE KONT:
np. łączenie kont należności i zobowiązań np z urzędem skarbowym:
z konta Należności i z konta Zobowiązania przenosimy Ma na Ma, Wn na Wn na konto Rozrachunki (konto o charakterze mieszanym: aktywno-pasywnym)
piątek, 1 kwietnia 2011
Konta syntetyczne i analityczne
tylko na kontach syntetycznych obowiązuje podwójny zapis. Natomiast na kontach analitycznych (szczegółowych) obowiązuje zapis pojedynczy powtórzeniowy.
np konto materiały możemy podzielić na materiał X oraz materiał Y
suma sald szczegółowych jest równa sumie sald konta syntetycznego.
konta syntetyczne - zwane głównymi, służą do ujmowania w zbiorczych zapisach operacji gospodarczych dotyczących całych grup środków gospodarczych i ich źródeł pochodzenia. z tych kont wynikają dane liczbowe wykazywane w bilansie. do wybranych kont syntetycznych są prowadzone zbiory kont analitycznych, uzyskanych z podziału poziomego konta syntetycznego.
konta analityczne - konta ksiąg pomocniczych, służą do szczegółowego rozwinięcia obrotów i sald danego konta syntetycznego.
np konto materiały możemy podzielić na materiał X oraz materiał Y
suma sald szczegółowych jest równa sumie sald konta syntetycznego.
konta syntetyczne - zwane głównymi, służą do ujmowania w zbiorczych zapisach operacji gospodarczych dotyczących całych grup środków gospodarczych i ich źródeł pochodzenia. z tych kont wynikają dane liczbowe wykazywane w bilansie. do wybranych kont syntetycznych są prowadzone zbiory kont analitycznych, uzyskanych z podziału poziomego konta syntetycznego.
konta analityczne - konta ksiąg pomocniczych, służą do szczegółowego rozwinięcia obrotów i sald danego konta syntetycznego.
Zakładowy plan kont
firmy muszą posiadać zakładowy plan kont.
ministerialny plan kont - wzorcowy plan kont - opracowuje go ministerstwo finansów.
9 zespołów kont powiązanych ze sobą tematycznie, pokazuje jakie powinny być podzespoły.
w Polsce najczęściej 3 cyfrowe:
1cyfra - z jakiego zespołu
2cyfra - z jakiego podzespołu
3cyfra - o jakie konto chodzi
ewidencyjne ujęcie aktywów pieniężnych i innych inwestycji krótkoterminowych oraz kredytów i pożyczek.
ministerialny plan kont - wzorcowy plan kont - opracowuje go ministerstwo finansów.
9 zespołów kont powiązanych ze sobą tematycznie, pokazuje jakie powinny być podzespoły.
w Polsce najczęściej 3 cyfrowe:
1cyfra - z jakiego zespołu
2cyfra - z jakiego podzespołu
3cyfra - o jakie konto chodzi
ewidencyjne ujęcie aktywów pieniężnych i innych inwestycji krótkoterminowych oraz kredytów i pożyczek.
Aktywa pieniężne
Aktywa pieniężne to:
1 krajowy środki płatnicze:
- pieniądz krajowy (PLN)
- pełniące funkcje pieniądza instrumenty, weksle, czeki, akredytywy, polecenia zapłaty, przekazy pocztowe w PLN.
2 waluty obce:
- dewizy - pełniące funkcje pieniądza instrumenty wyrażone w walucie obcej,
- inne aktywa finansowe w tym lokaty pieniężne i naliczone odsetki od aktywów finansowych.
Aktywa pieniężne są płatne lub wymagalne w ciągu 3 m-cy od dnia otrzymania wystawienia.
1 krajowy środki płatnicze:
- pieniądz krajowy (PLN)
- pełniące funkcje pieniądza instrumenty, weksle, czeki, akredytywy, polecenia zapłaty, przekazy pocztowe w PLN.
2 waluty obce:
- dewizy - pełniące funkcje pieniądza instrumenty wyrażone w walucie obcej,
- inne aktywa finansowe w tym lokaty pieniężne i naliczone odsetki od aktywów finansowych.
Aktywa pieniężne są płatne lub wymagalne w ciągu 3 m-cy od dnia otrzymania wystawienia.
Formy obrotu środkami pieniężnymi
formy obrotu środkami pieniężnymi:
1 gotówkowy - wpłaty i wypłaty gotówki do (z) kasy oraz na (z) rachunku bankowego
2 bezgotówkowy - polega na uznaniu i obciążaniu rach bankowego w postaci:
- poleceń przelewu
- plecenia zapłaty
- czek rozrachunkowy
- akredytywy
- karty płatnicze
- rozliczenia planowe
- okresowe rozliczenia sald
bezgotówkowo rozliczamy transakcje z innymi przedsiębiorcami, których wartość przekracza 15000 euro.
1 gotówkowy - wpłaty i wypłaty gotówki do (z) kasy oraz na (z) rachunku bankowego
2 bezgotówkowy - polega na uznaniu i obciążaniu rach bankowego w postaci:
- poleceń przelewu
- plecenia zapłaty
- czek rozrachunkowy
- akredytywy
- karty płatnicze
- rozliczenia planowe
- okresowe rozliczenia sald
bezgotówkowo rozliczamy transakcje z innymi przedsiębiorcami, których wartość przekracza 15000 euro.
Zasady gospodarki krajowej
gospodarka krajowa - zasadny dokonywania wpłat i wypłat gotówki z/do kasy.
dowody pierwotne - faktura, lista płac.
dowody wtórne - asygnat kasowy (KP, KW).
RAPORT KASOWY - prowadzony na bieżąco na podstawie dowodów, chronologicznie ujmuje się wpłaty i wypłaty.
Kierownik jednostki ustala wielkość POGOTOWIA KASOWEGO - max wielkość środków pieniężnych jaka może być przechowywana w kasie.
Wielkość pogotowia kasowego zależy od potrzeb i od możliwości zabezpieczenia tych środków pieniężnych w kasie.
wycena operacji wyrażonych w walutach obcych:
- na dzień bilansowy - aktywa i pasywa po średnim kursie NBP z tego dnia
- na dzień przeprowadzenia operacji - sprzedaż (zakup) walut oraz zapłata należności (zobowiązań) po kursie kupna (sprzedaży) banku z usług którego jednostka korzysta.
dowody pierwotne - faktura, lista płac.
dowody wtórne - asygnat kasowy (KP, KW).
RAPORT KASOWY - prowadzony na bieżąco na podstawie dowodów, chronologicznie ujmuje się wpłaty i wypłaty.
Kierownik jednostki ustala wielkość POGOTOWIA KASOWEGO - max wielkość środków pieniężnych jaka może być przechowywana w kasie.
Wielkość pogotowia kasowego zależy od potrzeb i od możliwości zabezpieczenia tych środków pieniężnych w kasie.
wycena operacji wyrażonych w walutach obcych:
- na dzień bilansowy - aktywa i pasywa po średnim kursie NBP z tego dnia
- na dzień przeprowadzenia operacji - sprzedaż (zakup) walut oraz zapłata należności (zobowiązań) po kursie kupna (sprzedaży) banku z usług którego jednostka korzysta.
Środki pieniężne w banku
na rachunkach bankowych, otwarcie na podstawie umowy, na mocy której bank zobowiązuje się do przechowywania środków pieniężnych oraz wykonywania dyspozycji posiadacza rachunku.
- rach bieżący
- rach pomocniczy
- rach terminowy
- rach środków wyodrębnionych np zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (odestki na tym rachunku nie są przychodem tylko zwiększają ten fundusz).
- rach krótko i długoterminowych
ewidencja odbywa się wyłącznie na podstawie WB!
- rach bieżący
- rach pomocniczy
- rach terminowy
- rach środków wyodrębnionych np zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (odestki na tym rachunku nie są przychodem tylko zwiększają ten fundusz).
- rach krótko i długoterminowych
ewidencja odbywa się wyłącznie na podstawie WB!
Obrót bezgotówkowy za pośrednictwem banku
Obrót bezgotówkowy za pośrednictwem banku:
- Czek gotówkowy - papier wartościowy którym wystawca składa dyspozycje wypłaty gotówki z jego rachunku kwoty na która czek został wystawiony okazicielowi albo osobie wskazywanej na czeku.
- polecenie przelewu : dyspozycja złożona przez dłużnika aby BN przelał określona kwotę z jego rachunku na wskazany prze niego rachunek wierzyciela.
- polecenie zapłaty : dyspozycja złożona bankowi przez wierzyciela aby ten przelał określoną kwotę z rachunku dłużnika na rachunek wierzyciela Warunki: -banki maja zawarte stosowne porozumienia -Dłużnik udzielił wierzycielowi upoważnienia -Max kwota pojedynczego polecanie przelewu to: 1000E os. Fizyczna nie prowadząca działalności gosp.; 50000E pozostali dłużnicy.
- czek rozrachunkowy : dokument w którym wystawca czeku zleca bankowi przelanie kwoty na rachunek okaziciela bądź właściciela czeku.
- czek potwierdzony : bank potwierdza istnienie wystarczających środków na rachunku wystawcy
- czek gwarantowany : gwarantuje realizacje nawet w przypadku braku środków na rachunku wystawcy
- akredytywa - wyodrębnienie przez bank na wniosek dłużnika środków na jego rachunku i przekazanie ich do banku wierzyciela w celu dokonania zapłaty za spełnione przez wierzyciela świadczenia.
- rozliczenie planowane – wykorzystywane są przez kontrahentów realizujących stałe i powtarzane usługi Np. sklep – piekarnia . Odbiorca przelewa na rzecz dostawcy w określonym terminie określona kwotę. Na koniec okresu wystawca wystawia fakturę z kwotą rzeczywistych dostaw kwotę faktury porównuje się z rzeczywistymi przelewami.
- okresowe rozliczenie saldami – stosowanie gdy kontrahentami są jednocześnie względem siebie dostawcami i odbiorcami
- kwoty płatnicze:
Kwoty debetowe : posiadacz karty może regulować swoje płatności do wysokości stanu swojego konta
Kwota kredytowa : płatności mogą przekraczać stan konta
- Czek gotówkowy - papier wartościowy którym wystawca składa dyspozycje wypłaty gotówki z jego rachunku kwoty na która czek został wystawiony okazicielowi albo osobie wskazywanej na czeku.
- polecenie przelewu : dyspozycja złożona przez dłużnika aby BN przelał określona kwotę z jego rachunku na wskazany prze niego rachunek wierzyciela.
- polecenie zapłaty : dyspozycja złożona bankowi przez wierzyciela aby ten przelał określoną kwotę z rachunku dłużnika na rachunek wierzyciela Warunki: -banki maja zawarte stosowne porozumienia -Dłużnik udzielił wierzycielowi upoważnienia -Max kwota pojedynczego polecanie przelewu to: 1000E os. Fizyczna nie prowadząca działalności gosp.; 50000E pozostali dłużnicy.
- czek rozrachunkowy : dokument w którym wystawca czeku zleca bankowi przelanie kwoty na rachunek okaziciela bądź właściciela czeku.
- czek potwierdzony : bank potwierdza istnienie wystarczających środków na rachunku wystawcy
- czek gwarantowany : gwarantuje realizacje nawet w przypadku braku środków na rachunku wystawcy
- akredytywa - wyodrębnienie przez bank na wniosek dłużnika środków na jego rachunku i przekazanie ich do banku wierzyciela w celu dokonania zapłaty za spełnione przez wierzyciela świadczenia.
- rozliczenie planowane – wykorzystywane są przez kontrahentów realizujących stałe i powtarzane usługi Np. sklep – piekarnia . Odbiorca przelewa na rzecz dostawcy w określonym terminie określona kwotę. Na koniec okresu wystawca wystawia fakturę z kwotą rzeczywistych dostaw kwotę faktury porównuje się z rzeczywistymi przelewami.
- okresowe rozliczenie saldami – stosowanie gdy kontrahentami są jednocześnie względem siebie dostawcami i odbiorcami
- kwoty płatnicze:
Kwoty debetowe : posiadacz karty może regulować swoje płatności do wysokości stanu swojego konta
Kwota kredytowa : płatności mogą przekraczać stan konta
Inne środki pieniężne
INNE ŚRODKI PIENIĘŻNE
-czeki obce płatne w ciągu 3 miesięcy od daty wystawienia
- weksle obce
- środki pieniężne w drodze
Kt Inne „środki pieniężne” analityka Kt ”czeki obce”
Weksel - papier wartościowy w którym wystawca zobowiązuje siebie lub osobie wskazywana na wekslu do bezwarunkowej zapłaty określonej kwoty w określonym miejscu i terminie określonej osobie
ODSETKI DYSKONTOWE:
O=(k*d*t)/(100 * 365) weksle za okazaniem
k - kwota rozrachunku (zobowiązania)
d – roczna umowna stopa %
t –liczna dni na które weksel został wystawiony
Suma wekslowa dla weksli płatnych w określonym terminie płatności :
S = (k*100)/(100- (d*t)/365)
Trasant –wystawca weksla
Trasat - ten kto płaci
Remitent - osoba na rzecz której ma być zaplata
Akcept – poręczenie wekslowe podpisanie się na wekslu
Indosować – przenieść prawa z weksla na inna osobę remitent ma takie prawo zmienia się w indosanta - ten na kogo przeniesiono te prawa to indosatariusz
Dyskontować – przed terminem spłaty weksla (bank potrąca odsetki)
Ewidencja weksli obcych (weksle obce analityka do konta inne ś.p.) duże konto NIEPRZPISANE
-czeki obce płatne w ciągu 3 miesięcy od daty wystawienia
- weksle obce
- środki pieniężne w drodze
Kt Inne „środki pieniężne” analityka Kt ”czeki obce”
Weksel - papier wartościowy w którym wystawca zobowiązuje siebie lub osobie wskazywana na wekslu do bezwarunkowej zapłaty określonej kwoty w określonym miejscu i terminie określonej osobie
ODSETKI DYSKONTOWE:
O=(k*d*t)/(100 * 365) weksle za okazaniem
k - kwota rozrachunku (zobowiązania)
d – roczna umowna stopa %
t –liczna dni na które weksel został wystawiony
Suma wekslowa dla weksli płatnych w określonym terminie płatności :
S = (k*100)/(100- (d*t)/365)
Trasant –wystawca weksla
Trasat - ten kto płaci
Remitent - osoba na rzecz której ma być zaplata
Akcept – poręczenie wekslowe podpisanie się na wekslu
Indosować – przenieść prawa z weksla na inna osobę remitent ma takie prawo zmienia się w indosanta - ten na kogo przeniesiono te prawa to indosatariusz
Dyskontować – przed terminem spłaty weksla (bank potrąca odsetki)
Ewidencja weksli obcych (weksle obce analityka do konta inne ś.p.) duże konto NIEPRZPISANE
Środki pieniężne w drodze
Środki pieniężne w drodze
Wpłata i wpłata z banku
Przelewy miedzy różnymi rachunkami bankowymi
Operacje czekami i wekslami obcymi
Z uwagi na brak WB
KT Środki pieniężne w drodze
(Dt KT „kasa” KT „inne rachunki bankowe” Ct KT „rachunek bieżący”)
Ewidencja weksli własnych
Kt „Zobowiązania wekslowe własne”
(Dt Kt „rachunek Bieżący albo kasa” Ct Kt „rozrachunki z dostawcami Kt koszy finansowe”)
Wpłata i wpłata z banku
Przelewy miedzy różnymi rachunkami bankowymi
Operacje czekami i wekslami obcymi
Z uwagi na brak WB
KT Środki pieniężne w drodze
(Dt KT „kasa” KT „inne rachunki bankowe” Ct KT „rachunek bieżący”)
Ewidencja weksli własnych
Kt „Zobowiązania wekslowe własne”
(Dt Kt „rachunek Bieżący albo kasa” Ct Kt „rozrachunki z dostawcami Kt koszy finansowe”)
Kredyty
Kredyty : podstawowa czynność banku komercyjnego .Udzielane tylko na określony cel
Odsetki są kosztami finansowymi wyjątki to :
- koszt inwestycyjny – na budowę lub zakup środka trwałego lub wart niematerialnej i prawnej. Koszty obsługi kredytu naliczone do dnia przyjęcia do użytku zwiększającego ich wartość początkową.
- koszty obsługi kredytu zaciągniętego na finansowanie uzasadnienie długotrwałego procesu produkcji lub przygotowanie do sprzedaży. Zwiększają koszt nabycia bądź wytworzenia.
Kredyty mogą być wykorzystane w formie :
- k. w rachunku kredytowym (ewidencja na koncie „kredyty (bankowe)”)
- k. w rachunku bieżącym (ewidencja na koncie ” rachunek bieżący ”)
Kredyty bankowe:
DT: Rach. Bieżący (spłata kredytu z rach bieżącego); Kasa (spłata kredytu gotówka); przychody finansowe (dodatkowe różnice kursowe).
CT: rachunek bieżący (zaciągniecie kredytu na rach.); kasa (zaciągniecie kredytu gotówkowego); rozrachunki z dostawcami (kredyt na pokrycie zobowiązań); koszty finansowe (ujemne różnice kursowe).
Odsetki są kosztami finansowymi wyjątki to :
- koszt inwestycyjny – na budowę lub zakup środka trwałego lub wart niematerialnej i prawnej. Koszty obsługi kredytu naliczone do dnia przyjęcia do użytku zwiększającego ich wartość początkową.
- koszty obsługi kredytu zaciągniętego na finansowanie uzasadnienie długotrwałego procesu produkcji lub przygotowanie do sprzedaży. Zwiększają koszt nabycia bądź wytworzenia.
Kredyty mogą być wykorzystane w formie :
- k. w rachunku kredytowym (ewidencja na koncie „kredyty (bankowe)”)
- k. w rachunku bieżącym (ewidencja na koncie ” rachunek bieżący ”)
Kredyty bankowe:
DT: Rach. Bieżący (spłata kredytu z rach bieżącego); Kasa (spłata kredytu gotówka); przychody finansowe (dodatkowe różnice kursowe).
CT: rachunek bieżący (zaciągniecie kredytu na rach.); kasa (zaciągniecie kredytu gotówkowego); rozrachunki z dostawcami (kredyt na pokrycie zobowiązań); koszty finansowe (ujemne różnice kursowe).
Fazy gospodarcze
Majątek pozostaje w ruchy okrężnym
2 podstawowe fazy gospodarcze :
1) zaopatrzenie zakup
2) wykorzystanie eksploatacja składników majątkowych podstawowa działalność gosp.
3) zbyt sprzedaż
Wspólnym elementem tych 3 procesów są środki pieniężne i koszty
2 podstawowe fazy gospodarcze :
1) zaopatrzenie zakup
2) wykorzystanie eksploatacja składników majątkowych podstawowa działalność gosp.
3) zbyt sprzedaż
Wspólnym elementem tych 3 procesów są środki pieniężne i koszty
Rachunek kosztów
Podstawy rachunku kosztów
Rachunek kosztów cześć rachunkowości która zajmuje się kosztami
Rachunek kosztów jest systemem informacyjnym dostarcza informacji o kosztach jest systemem przetwarzania danych kosztowych
Ogół czynności które należy wykonać aby ustalić koszty działalności przedsiębiorstwa.
Koszty trzeba ustalić wycenić udokumentować
Ewidencja kosztów – zapis
Rozliczenie kosztów .
Kalkulacja kosztów badanie kosztów jednostkowych sprawozdawczość z zakresu kosztów analiza kosztów. Planowanie normowanie porównywanie kosztów wnioskowanie badanie odchyleń od zaplanowanych kosztów.
Informacje które służą celom ustalenia kosztów.
Informacje kosztowe SA potrzebne przy podejmowaniu decyzji gospodarczych -> informacje decyzyjne w zarządzaniu przedsiębiorstwem umieścimy w rachunkowości zarządczej.
Rachunkowość zarządcza – decyzje na własne ryzyko
Rachunkowość finansowa – dokładnie sprecyzowana unormowana
Rachunek kosztów w rachunkowości finansowej
Niezbędne informacje kosztowe:
-podatki (CIT – dochodowy -> rocznica mieczy przychodami a kosztami )
- podatki kosztowe (do nieruchomości od środków transportu)
- Opłaty skarbowe notarialne
- Ubezpieczenia społeczne które pokrywa pracodawca
- Do ustalenia wyniku finansowego (rachunek zysków i strat -> zbiór przychodów i kosztów
-> porównawczy kalkulacyjny)
- sprawozdanie statystyczne (Gusowskie ) – firmy SA zobowiązane co miesiąc składać sprawozdania statystyczne do statystyki państwowej (układ rodzajowy)
- w przedsiębiorstwach wytwórczych których efektem jest wytwarzanie wyrobów -> wartość wyrobów ich wycena ustalana jest na podstawie kosztów wytworzenia tych wyrobów
Systematyczny rachunek kosztów - dostarcza informacji o niezbędnych kosztach : tradycyjny podstawowy
Przekrój kosztów wg rodzajów : układ rodzajowy kosztów
- wyodrębniony zestaw kont
? analityka kod innych kont
Rachunek kosztów cześć rachunkowości która zajmuje się kosztami
Rachunek kosztów jest systemem informacyjnym dostarcza informacji o kosztach jest systemem przetwarzania danych kosztowych
Ogół czynności które należy wykonać aby ustalić koszty działalności przedsiębiorstwa.
Koszty trzeba ustalić wycenić udokumentować
Ewidencja kosztów – zapis
Rozliczenie kosztów .
Kalkulacja kosztów badanie kosztów jednostkowych sprawozdawczość z zakresu kosztów analiza kosztów. Planowanie normowanie porównywanie kosztów wnioskowanie badanie odchyleń od zaplanowanych kosztów.
Informacje które służą celom ustalenia kosztów.
Informacje kosztowe SA potrzebne przy podejmowaniu decyzji gospodarczych -> informacje decyzyjne w zarządzaniu przedsiębiorstwem umieścimy w rachunkowości zarządczej.
Rachunkowość zarządcza – decyzje na własne ryzyko
Rachunkowość finansowa – dokładnie sprecyzowana unormowana
Rachunek kosztów w rachunkowości finansowej
Niezbędne informacje kosztowe:
-podatki (CIT – dochodowy -> rocznica mieczy przychodami a kosztami )
- podatki kosztowe (do nieruchomości od środków transportu)
- Opłaty skarbowe notarialne
- Ubezpieczenia społeczne które pokrywa pracodawca
- Do ustalenia wyniku finansowego (rachunek zysków i strat -> zbiór przychodów i kosztów
-> porównawczy kalkulacyjny)
- sprawozdanie statystyczne (Gusowskie ) – firmy SA zobowiązane co miesiąc składać sprawozdania statystyczne do statystyki państwowej (układ rodzajowy)
- w przedsiębiorstwach wytwórczych których efektem jest wytwarzanie wyrobów -> wartość wyrobów ich wycena ustalana jest na podstawie kosztów wytworzenia tych wyrobów
Systematyczny rachunek kosztów - dostarcza informacji o niezbędnych kosztach : tradycyjny podstawowy
Przekrój kosztów wg rodzajów : układ rodzajowy kosztów
- wyodrębniony zestaw kont
? analityka kod innych kont
Koszty - układ rodzajowy kosztów
Koszty – wynikają z zużycia zastosowanych środków dotyczących tylko działalności operacyjnej
Koszty rodzajowe – (wg rodzajów) -> koszty podstawowe
Koszty odpowiadające prostym elementom procesu pracy
Koszty jednorodne które w danym przedsiębiorstwie nie można już rozłożyć na prostsze składniki Bez wykazywania na co te koszty poszły
UKŁAD RODZAJOWY
1) amortyzacja
2) zużycie materiałów i energii
3) usługi obce (remontowe transportowe telekomunikacyjne)
4) podatki i opłaty
5) wynagrodzenia (brutto)
6) Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia na rzecz pracowników
7) Pozostałem koszty (inne) delegacji reklamy
Ewidencja : zespół ewidencji 4 kont (7 kont ale czasem przedsiębiorstwa rozbudowują te konta).
ZESPÓŁ 4:
konto różne konta -> ewidencja kosztów wg rodzajów -> konto koszty wg rodzajów -> przeksięgowanie kosztów wg rodzaju sumami zbiorczymi w końcu roku -> konto wynik finansowy <- przeksięgownie przychodów ze sprzedaży.
Koszty wg rodzajów nie są zbyt dobrym źródłem do podejmowania decyzji gospodarczych. Są to koszty okresu danego przedsiębiorstwa Nie ma tu połączenia kosztów z efektami tych kosztów.
Możemy zbadać strukturę kosztów -> udział poszczególnych kosztów w całości poniesionych kosztów (najczęściej w % ) Dynamika struktury kosztów -> zmiany kosztów w czasie
Koszty wg rodzajów sa planowane. Zestawia się potem koszty planowane z kosztami rzeczywistymi. Pojawiają się odchylenia. Analizujemy te różnice czy są korzystne czy niekorzystne.
Koszty rodzajowe – (wg rodzajów) -> koszty podstawowe
Koszty odpowiadające prostym elementom procesu pracy
Koszty jednorodne które w danym przedsiębiorstwie nie można już rozłożyć na prostsze składniki Bez wykazywania na co te koszty poszły
UKŁAD RODZAJOWY
1) amortyzacja
2) zużycie materiałów i energii
3) usługi obce (remontowe transportowe telekomunikacyjne)
4) podatki i opłaty
5) wynagrodzenia (brutto)
6) Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia na rzecz pracowników
7) Pozostałem koszty (inne) delegacji reklamy
Ewidencja : zespół ewidencji 4 kont (7 kont ale czasem przedsiębiorstwa rozbudowują te konta).
ZESPÓŁ 4:
konto różne konta -> ewidencja kosztów wg rodzajów -> konto koszty wg rodzajów -> przeksięgowanie kosztów wg rodzaju sumami zbiorczymi w końcu roku -> konto wynik finansowy <- przeksięgownie przychodów ze sprzedaży.
Koszty wg rodzajów nie są zbyt dobrym źródłem do podejmowania decyzji gospodarczych. Są to koszty okresu danego przedsiębiorstwa Nie ma tu połączenia kosztów z efektami tych kosztów.
Możemy zbadać strukturę kosztów -> udział poszczególnych kosztów w całości poniesionych kosztów (najczęściej w % ) Dynamika struktury kosztów -> zmiany kosztów w czasie
Koszty wg rodzajów sa planowane. Zestawia się potem koszty planowane z kosztami rzeczywistymi. Pojawiają się odchylenia. Analizujemy te różnice czy są korzystne czy niekorzystne.
Subskrybuj:
Posty (Atom)